Eerder te gast

Hieronder kun je lezen wie er eerder te gast waren. In alfabetische volgorde.
(Klik hier om te zien wie er in de komende uitzending aan zal schuiven.)


Arabic Poetry meets Kytopia Part II in TivoliVredenburg

Muzikant, dichter en vrijheidsdenker Walid Ben Selim komt uit de Marokkaanse hiphopscene en is oprichter van N3rdistan. Als frontman van deze band zingt en rapt hij poëzie van beroemde Arabische dichters als Ibn Arabi, Matar en Darwish. Rond teksten vol vrijheidsdrang creëert hij een nieuw muzikaal universum dat Oost en West met elkaar verbindt.

In 2015 was Walid Ben Selim voor het eerst te gast in Utrecht op uitnodiging van Culture Connection en Arjen de Vreede, artistiek leider van Kytopia en ook bekend van Urban Dance Squad. Sindsdien is een innige en inspirerende samenwerking ontstaan. Op 17 november 2017 is Walid Ben Selim terug in TivoliVredenburg. Samen met muzikanten van het Utrechtse Kytopia-collectief: Arjen de Vreede (DJ DNA), percussionist/drummer Gino Bombrini (Skip&Die), violiste Tseroeja van den Bos en celliste Guusje Ingen Housz. Zij presenteren Arabic Poetry meets Kytopia: een unieke mix van rap, zang, elektronische, Afrikaanse en oriëntaalse muziek.

Dit concert maakt deel uit van Arabic Crossroads – Music & Poetry: een project van Culture Connection gericht op samenwerking met jonge, grensverleggende podiumkunstenaars uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten. In onze uitzending van 29 oktober 2017 spraken we met Jeanneke den Boer van Culture Connection over dit prachtige treffen tussen oud en ultramodern, tussen muziek en poëzie, tussen Oost en West.


Roland Bouman
is een zeer getalenteerd componist. Hij schreef indrukwekkende stukken, waaronder composities op basis van gedichten uit en over de eerste wereldoorlog. Deze heeft hij laten opnemen met professionele zangers en een kamermuziekensemble (met strijkkwartet, hobo en klarinet).

Componist Roland Bouman

 

Emma Brown is een internationaal bekende en gewaardeerde Britse mezzosopraan Zij is afgestudeerd in Muziek aan de Universiteit van Cambridge voordat ze naar Nederland verhuisde om zang en compositie te gaan studeren. Ze behaalde in juni 2014 cum laude haar Master’s aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In 2003 werd Emma, als jongste zangeres ooit, een beurs aangeboden voor de Royal Academy of Music in Londen! Ze koos er echter voor om te gaan studeren aan de Universiteit van Cambridge. Gedurende deze periode werd ze opgeleid door Elizabeth Ritchie en David Lowe. Ze heeft als solist deelgenomen aan vele oratoria, met onder andere de muziekgezelschappen van de Colleges van St. John’s, Clare en Trinity en Cambridge University Music Society. Ook heeft ze in opera’s en musicals gezongen, waaronder in Le Nozze di Figaro van Mozart met Cambridge University Opera Societychess en Me and My Girl in Cambridge Arts Theatre.

Mezzo-sopraan Emma Brown

 

Tsead Bruinja is dichter in het Fries en in het Nederlands. Zijn meest recente bundels zijn Stofsûgersjongers / Stofzuigerzangers (Afûk, 2013) en Binnenwereld buitenwijk natuurlijke omstandigheden (Cossee, 2015). Bruinja stelt bloemlezingen samen recenseert, presenteert, interviewt en treedt op in binnen en buitenland. Daarnaast werkt hij regelmatig samen met muzikanten, beeldend kunstenaars en vormgevers. Verder is Bruinja werkzaam als docent poëzie aan de opleiding Creative Writing (Artez, Arnhem).


Tsead Bruinja

 

ContraContra

Op 29 oktober spraken we met dichter Daan Mol van de band ContraContra.

Van oorsprong komen de vier mannen van ContraContra uit de punk-scene: frustratie en de wil om te vechten waren lang de drijvende krachten in hun muziek. De boosheid is vele jaren later omgeslagen in vertwijfelde Nederlandstalige oer-poëzie en de korte punk-songs zijn uitgegroeid tot complexe, uitgesponnen composities. Maar nog altijd spelen ze met dezelfde urgentie en authenticiteit.

Een greep uit de pers over ContraContra:
Muziekblad OOR: “Dichtkunst met indierockgitaren. Weinig lichtvoetige gedichten op lange uitgesponnen tracks vol dynamiek, minder voor de hand liggende songstructuren en atmosferische gitaarpatronen. Het geheel is ‘duisterschoon’ voor wie zich ervoor openstelt, niet bang is voor contradicties en niet schrikt voor zinnen als ‘De waarheid is een droomkorst, spoel hem van je kop’.”

3VOOR12 over ContraContra:
ContraContra brandt, smeult en speelt met stilte, alsof er minutenlang wordt gespeeld met de handrem erop. Maar als de explosie komt, komt die harder dan menig hardcore band een half uur lang op de plaat kan brengen. Wat dat betreft doet ContraContra enigszins denken aan een mix van Karate, Neurosis en Enablers. ContraContra beheerst de kunst om tien minuten lang de aandacht vast te houden met nummers die haast even veel genres bewandelen als dat ze minutenlang duren. Grafbad en Kettinggang zijn kleine novelles wat dat betreft, nummers die je mee op reis nemen. Maar zo zou je heel Wrakjuweel als een novelle kunnen beschouwen. ContraContra staat in het Nederlandse muzieklandschap alleen, geen andere band die deze mix van zware gitaren en literatuur ook brengt.”

 

Flowermouth 

Flowermouth is een eclectisch, electronisch en melancholisch project van Dennis Ramler in samenwerking met speciale gasten. Dit kunnen muzikanten zijn, maar ook stem- en soundkunstenaars en dichters.

In 2012 kwam zijn debuutalbum Drift uit. In 2016 zijn tweede album, Grey façades, waarop elke track gesproken poëzie bevat. Werk van dichters uit Engeland, Duitsland en de VS.

Flowermouth werd in Engeland aanbevolen door Tom Robinson (werkte samen met Peter Gabriel en Elton John) en gedraaid in de Tom Robinson Mixtape Show van BBC Radio. Zijn Seven Seals belandde zelfs in de eindejaarslijst van BBC 6.

Dit najaar verscheen werk van Flowermouth in het eerste issue van Moonchild Magazine. Een Amerikaans kunstmagazine waarin onder andere dromerige beeldende kunst, poëzie, flashfiction, en samenwerkingen tussen schrijvers en kunstenaars aan de orde komen.

Flowermouth

 

Wouter van Heiningen is directeur van de Bibliotheek Maassluis | Midden-Delfland en sinds 2010 secretaris van de stichting Ongehoord! Ook is hij secretaris van het Nationaal Documentatiecentrum Maarten ‘t Hart, voorzitter van Poëziebus en uitgever van poëziebundels bij MUG books. Hij is organisator en presentator. Wouter schrijft al jaren dagelijks een boeiend weblog over poëzie, Zichtbaar alleen. En hij doet nog veel meer. Erg belangrijk om hier niet te vergeten: de man schrijft prachtige poëzie!

In de uitzending van 22 oktober hebben we in de studio met Wouter over zijn dichterschap gesproken.

 

I Took Your Name was op 3 december bij ons in de studio. I Took Your Name is het solo-project van Chris van der Ploeg, voormalig gitarist van de band Audiotransparant. Audiotransparent was in de zogenaamde underground-scene van Nederland bekend en populair. De band toerde onder anderen met Tindersticks en Great Lake Swimmers, en deelde regelmatig het podium met Nederlandse bands als We vs Death, LPG, Awkward I, The Black Atlantic en Kim Janssen. De band speelde op Nederlandse festivals als Noorderslag, Noorderzon, de eerste editie van het Vlielandse Into The Great Wide Open en Le Guess Who?. In 2006 deed de band een succesvolle korte tournee door het oosten van Canada.

Chris van der Ploeg ging solo en noemde zijn project naar de gelijknamige REM-song. Na de online release van een aantal EP’s met intieme akoestische liedjes en met daarnaast een behoorlijke lijst optredens in Nederland en Duitsland in de achterzak, is er kort geleden een album uitgekomen White Wall, Silent Light. I Took Your Name werd onder andere geboekt voor Eurosonic Noorderslag en ook opgepikt door onder andere 3voor12 en Radio 1 BNN.

We gingen met deze singer-songwriter in gesprek en bracht live zijn werk ten gehore brengen.

I Took Your Name (Bron: dvhn)

 

Sasja Janssen

Sasja Janssen (sasjajanssen.nl)

Sasja Janssen is dichter en schrijver van romans en verhalen. Met enige regelmaat verschijnen haar gedichten en teksten in De Gids. Ze doceert poëzie aan de Schrijversvakschool Amsterdam en op Crea. Ook is ze docente Nederlands als tweede taal en geeft ze al meer dan tien jaar inburgeringscursussen, Nederlands aan expats, en zakelijk schrijven.

Ze debuteerde in 1999 in De Revisor met een fragment uit De brieven, een ongepubliceerde novelle van haar hand. In 2001 verscheen de roman De kamerling, gevolgd door Teresa zegt in 2005. Vanaf 2006 schrijft zij voornamelijk gedichten, gebundeld in het in 2007 verschenen debuut Papaver. In 2010 verscheen Wie wij schuilen (genomineerd voor de Jo Peters poëzieprijs). In april 2014 is Ik trek mijn species aan verschenen, welke werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs. Haar poëzie wordt zeer goed ontvangen.

‘Wat maakt deze poëzie zo goed? Janssen neemt risico door het gedicht zijn eigen bedding te laten zoeken, staat open voor ieder nieuw vergezicht dat zich voordoet en verbluft met absurde beelden, maar dat is nog geen recept voor sterke poëzie. Waar het om gaat, is dat de inzet hoog is. De dichter probeert wanhopig iets te vatten van de krankzinnige wereld waarin we terecht zijn gekomen en waarin we het met volstrekt ontoereikende middelen moeten zien te rooien.’

(Piet Gerbrandy in De Groene Amsterdammer over Ik trek mijn species aan)

In november 2017 verscheen haar bundel Happy.

‘Janssens poëzie is eigenzinnig. Recht voor zijn raap, monter, droef, grotesk, grillig, contemplatief. En in die tonen klinkt van alles mee, van liedjes tot literatuur, van taalfilosofie tot beeldende kunst’.

(Janita Monna in Trouw)

 

Thomas Möhlmann 

Dichter Thomas Möhlmann publiceerde twee poëziebloemlezingen en de bekroonde en geprezen dichtbundels De vloeibare jongen (2005), Kranen open (2009) en Waar we wonen (2013). Hij is redacteur van poëzietijdschrift Awater en doceert aan ArtEZ Hogeschool voor de kunsten in Arnhem. Zijn poëzie las hij voor op talloze binnen- en buitenlandse podia, van Berlijn, Bratislava en Istanbul tot Lowlands, Crossing Border, Carré en het Concertgebouw. In 2017 verscheen zijn meest recente bundel Ik was een hond.

Thomas Möhlmann (Foto door Jan Glas)

De pers over zijn werk:

‘Dit is uitzonderlijk goede poëzie.’
de Volkskrant

‘In het vinden van een betekenisvolle verhouding tussen detail en geheel, tussen suggestie en beschrijving is hij meesterlijk geslaagd.’
Jury Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs

‘Een vriendelijke stem met een gruwelijke boodschap. Thomas Möhlmann confronteert zijn lezers op aangrijpende wijze.’
De Groene Amsterdammer

‘Thomas Möhlmann schrijft gedichten met een aanstekelijk ritme, maar er zitten weerhaakjes aan.’
De Morgen

Tim Pardijs

Tim Pardijs

Tim Pardijs is schrijver en dichter, en schreef vier bundels: Onder het prikkeldraad door (bibliofiele uitgave, 2017), Dromen die aarde openbreken (vinex-gedichten, 2015), Alsof de stad van mij is (2014) en Verzot op Zutphen ( 2007). Hij is voormalig stadsdichter van Zutphen en publiceerde onder andere in Het Liegend Konijn, Liter, Trouw, Meander, De Gids (online), De Optimist en  De Contrabas. Hij droeg voor op festivals als Dichters in de Prinsentuin, Onbederf’lijk Vers, De geest moet waaien, Manuscripta, Dichtersnachten en het Wintertuinfestival. Tim Pardijs is bestuurslid van de Stichting Ida Gerhardt Prijs, organisator van de tweejaarlijkse poëzieprijs.


Romheen met La Zona

Romheen (Jan Eikelenboom)

Romheen met La Zona is een poëtisch muzikale samenwerking tussen dichter Romheen met de band LA ZONA, bestaande uit drummer Sander Roerdink, bassist Ronnie van Silfhout, gitarist Barend van der Pol en saxofonist/klarinettist Erik Laarman. De mannen laten zich niet in een hokje duwen. Spelen jazzy grooves, Latijns Amerikaanse vleugjes, tinten van hardcore, freestyle en nog veel meer. Dat allemaal op gevoel, over gevoel en met gevoel.

LA ZONA (Foto door Jolijn Steenhuis)

 

Alexis de Roode

Alexis de Roode begon zich vanaf 2003 publiekelijk als dichter te manifesteren.
In 2005 op de dag van Sint Maarten verscheen zijn eerste dichtbundel Geef mij een wonder, die werd genomineerd voor de C. Budding’-prijs. In 2008 volgde Stad en Land, genomineerd voor de J.C. Bloem Poëzieprijs. Daarna kreeg Alexis de Roode het C.S.S. Crone Stipendium van de gemeente Utrecht om een derde dichtbundel te realiseren.
In 2010 kwam de bundel Gratis tijd voor iedereen uit. Daarna volgden onder andere Ik proef iets wat bedorven is – hekeldichten (2016) en Een steen openvouwen (2017). Zijn gedichten zijn omschreven als”opgewekt en wanhopig”, beeldend en lyrisch.

Werk van Alexis de Roode werd opgenomen in meer dan 70 bloemlezingen, poëziekalenders en andere bijzondere uitgaven. Hij trad op bij de Nacht van de Poëzie, Lowlands, het Crossing Border Festival, het Tuinfeest en vele andere podia. Hij was lange tijd medeorganisator en presentator van Het Poëziecircus in Utrecht en haalde in 2006 het NK Poetry Slam naar Utrecht, waar het tot op heden is gebleven. Van 21 juni 2014 tot 6 januari 2017 was hij Gildemeester van het Utrechts Stadsdichtersgilde.

Alexis de Roode (Foto: Keke Keukelaar)

 

 

F. Starik (1958) is schrijver, dichter, zanger en kunstenaar. Hij studeerde aan Rietveld Academie en Rijksacademie, fotografie en mixed media. In 1987 verscheen zijn officiële debuut Nepvuur (In de Knipscheer), spoedig gevolgd door de geruchtmakende bloemlezing Maximaal . Daarbij richtte hij op de Amsterdamse Rozengracht het Starik Museum van kleine werken op. In 1993 verscheen zijn tot dusver enige roman in briefvorm, Mijn Leven Als Museum . In 2000 verscheen De zwaaiende fietser op zestien onopvallende straathoeken in het Amsterdamse stadsdeel Westerpark.

Sinds 2002 beheert Starik de Amsterdamse Poule des Doods, een groep dichters van wisselende samenstelling die bij eenzame uitvaarten gedichten schrijft en voordraagt. Het boek daarover, De eenzame uitvaart , met daarin een vijfentwintigtal verslagen en de bijbehorende gedichten van de deelnemende dichters, verscheen in 2005 bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.

Starik treedt zeer frequent op, zowel solo als met muzikanten, zoals de Willem Kloos Groep, Cor Vos en Desmond Haneveer. Starik is te zien op festivals als Dichter aan huis, Lowlands, De Nacht van de Poëzie en Crossing Border. Hij schrijft veelvuldig poëzie in opdracht. Een aantal jaar geleden werd The Floating Poetry Room opgeleverd, een verblijfsruimte op IJburg van de Iraanse architect Siah Armajani met in het hekwerk een gedicht van zijn hand.

De jury van de Amsterdamprijs voor de Kunst 2009 acht Frank Starik ‘de burgemeester van de achterkant van Amsterdam. Als schrijver, zanger, dichter en beeldend kunstenaar richt hij zijn aandacht op datgene waar de meeste mensen aan voorbij gaan. “Gewone” straten (Staatsliedenbuurt) vormen in zijn werk een rijk van verwondering. Hij heeft in zijn geschreven werk een volstrekt eigen toon, die voortkomt uit een analytische blik die vol mededogen is. Starik ziet alles, noemt de pijnlijkste details, maar veroordeelt niets. Hij viert op die manier de kracht van het ongewone, en laat zien dat er schoonheid schuilt in mislukking. Hij is daarnaast hoofd van de stichting de Eenzame Uitvaart, waarbij hij dichters vraagt een gedicht te schrijven en voor te dragen bij uitvaarten waar anders niemand zou komen opdagen.

Stariks grensoverschrijdende activiteiten zorgen ervoor dat hij in zijn beeldende kunst de taal een nieuwe rol geeft en de poëzie een rol geeft die werkelijk ingrijpt in de samenleving, zoals dat gebruikelijker is in de beeldende kunst. Starik geeft collega-dichters een rol die even vreemd en intrigerend is als het werk van deze schrijver, dichter en kunstenaar zelf.’

 

Poëziecentrum Nederland / Wim van Til

Poëziecentrum Nederland is een studie- en documentatiecentrum voor moderne Nederlands(talig)e poëzie. Het stelt zich ten doel het lezen en bestuderen van poëzie te bevorderen in de breedste zin van het woord. Het PcN omvat ruim 17.000 bundels, vele bloemlezingen en vertaalde poëzie en een uitgebreid knipselarchief met recensies, besprekingen, interviews en geschreven portretten van dichters en secundaire literatuur. Het Poëziecentrum Nederland is sinds maart 2014 gevestigd in Nijmegen.

Wie in poëzie is geïnteresseerd, op zoek is naar dat ene gedicht of naar informatie over die ene dichter(es), bundel of stroming, kan in het studiecentrum naar hartelust grasduinen. Ook organiseert Poëziecentrum Nederland regelmatig poëzie-activiteiten. Zo kun je er luisteren naar gesprekken met dichters die worden uitgenodigd. Ook is er een Open Podium.

Op 5 november was Wim van Til bij ons in de studio. Hij richtte in het jaar 2000 het Poëziecentrum Nederland op. Van Til is tevens Nederlands dichter en leraar Nederlands.

Sinds 1975 verschijnen met onregelmatige tussenpozen gedichten in tijdschriften en bloemlezingen. Wim van Til debuteerde in 1981 met de bundel Dichtmaken open.

 

Wintertuinfestival
Laurens van de Linde van De Nieuwe Oost vertelde ons op 5 november meer over het komende Wintertuinfestival.

 

 

Om te delen